د سترګو نندارې
ستا د سترګو بلا واخلم بيا دې سترګې ولې سرې دي
پام چې وار دې خطا نشي ما منلي غرغرې دي
د ارزو جوپه باريږي حوصلې وهي ترپکې
د اميد په قافله کې شروع نوې نغارې دي
ستا د مينې د خزانه بس زما ژوند ته بهانه ده
ګوندې وخته ما ليدلی پخپل سر خاورې ايرې دي
نازولې لېلا راشه د مجنون ګرېوان ته ګوره
دا باران د ملغلرو که د اوښکو فوارې دي
مخ دې بلې لمبې کاندي خوله دې ګل شي بياغنچه شي
ځکه ماته ډېرې ګرانې د پتنګ بلبل نخرې دي
پس له ډېره شواخونه ستا له بلو نه قربانېږم
د نکريزو په جامه کې مې قربان د زړه قطرې دي
چې په ژرنده مې ځان وړه کړو نو ايله مې وصال بياموند
د رنجو په نوم مې کړې ستا د سترګو نندارې دي
چې ارې ته مې سر ورکړو نو اورل ته په خندا شوم
د ږمنځ په رنګ ښکل کړي زلفې ما خورې ورې دي
مبارک دې شه ( سېلابه ) د وصال استازی راغی
د رېبار سره دې کړي اشنا نوې مشورې دي
د مور ترانه
زما لپاره دې منلي تکليفونه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
را دې کړې پۍ په مينه مينه د خپلې سينې !
څومره دې وچه کړله وينه د خپلې سينې !
زما په غم کې دې ګاللي شوګيرونه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
تا آللو کې راښودلې وفا او مينه !
ستا په شودو کې ما رودلې وفا او مينه !
تا لا زانګو کې راکول د ننګ درسونه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
هره شېبه هوسېدلې زما لپاره
لکه د شمعې بلېدلې زما لپاره
زما سلګۍ سره دې کړي فريادونه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
تل دې په غېږ کې ګرزولم په مينه مينه
څومره په ناز دې لويولم په مينه مينه
ستا نه قربان شم ما په تا کړي نازونه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
مورې ګلې ! عمر دې ډېر شه
کامه ، ارباپان
٤ ــ جوزا ــ ١٣٤٧
