ته خپه مشي رانه خدايږو دومره خوار هم نه يو

دا چې د شونډو له يوه کدډول ځواني ځاروو

يو ليونتوب دی کنه ګرانې! ډير خومار هم نه يو

ددونيا دا سر او هغه راته ورغوی ښکاري

لا خو د زړونو پاچايي لرو ناچار هم نه يو

موږ د يوې ژبې ، يوې مينې ، يو زړه خاوندان

دوه مخي هم نه يو د کلي يو د ښار هم نه يو

اوس هم لويدلي جګوو ورپسې لاس غځوو

لا ستړي هم نه يو د چا د اوږو بار هم نه يو

له خپل سيتار سره يوه لمن خبرې لرو

ډير په کيسه کې د تسبو او د دستار هم نه يو

هسې بس کله د دوه سترګو رياضت شروع کړو

کنه بلا کارونه نور لرو اوزګار هم نه يو

وږي هم نه يو د چا زرو پسې نه ورګورو

شر مو هم خوښ نه دی د چا د لارې خار هم نه يو

لا خو تر اوسه مو د ښار ډيوو ته سترګې بريښي

مونږه له سپين غره راکيوتي ډير په لار هم نه يو

هسې بس کله د چا حسن ته ليمه کچکول کړو

کنه کيسه کې د سردار او د بادار هم نه يو

بس سره خاندو څانګې څانګې درد په زړونو کې وړو

د اند ياران يو اړ په شپه او په سهار هم نه يو

پېښور

٢٢ / ١٠ / ١٣٨٠