د زو جوان په نامه يوه تاريخی کتاب کې دا کيسه ليکل شوی وه چې وايی دوه زره کاله دمه د مرکزی چين د جن ملک او د ده د ګاونډي هېواد شی ملک ترمنځ يو وار شخړه وشوه، خو د شی ملک پاچا و نه غوښتل چې د خبرو اترو له لارې شخړه حل کړي، بلکې په باعجله توګه يې په جن باندی جګړه تحميله کړه. د جن ملک مجبورأ له شی سره کلکه مقابله وکړه او په پای کې د شی ملک عسکرو سخت شکست وخوړ او وتښتېدل. په هغه وخت کې داسی تبصره واورېدله شوه چې د شی ملک ځکه ماتی وخوړه، علت يی دا و چې دوی لانديني پنځه استباه ګان کړي دي چې لومړی دوی د جن ملک په مقايسه خپل حيثيت او اعتبار په سمه توګه ندی اټکل کړی، دوهم دوی خپل توان او ځواک په ښه شان سره ندی پېژندلی، درېيم که څه هم د دواړو هېوادونو پاچايان د يوې کورنۍ خپلوان دي، خو يو له بل سره يې نژدی اړيکې نه دي ټينګې کړي، څلورم د دواړو خواوو ترمنځ د اختلافاتو د رامنځته کېدو علتونه ښه نه دي تحليل شوي، پنځم دوی دواړو خپل اشتباه ګان نه دي پېژندلي. په دې تاريخی کتاب کې داسی ليکل شوي هم وو چې د شی ملک پاچا پورتنی پنځه اشتباه ګان کړي، خو لا هم په ګاونډي هېواد باندی يی حمله وکړه، نو جوته ده چې د شی ملک به ژر نيست شی. رښتيا وه چې څو کاله وروسته د شی ملک د يوه بل ګاونډي هېواد د چو له خوا تسخير شو. له دې کيسې څخه د پنځو اشتباه ګانو څخه يوه اشتباه د خپل توان نه پېژندل وو چې دغه متل له همدې کيسې نه راغی. د دې متل په شان نور دوه متلونه هم شته چې يو يې اخوندک د ګاډی د حرکت مخه نيسی او بل يی ميږی لويه و نه ښوروی. اخوندک او ميږی دواړه وړونکي چينجی دي او اخوندک بالکل توان نه لری چې د ګاډۍ د حرکت مخه ونيسی، په بله ژبه ميږی هم د لويې ونې د ښورول توان نه لری. نو هر څوک بايد د خپل توان په اندازه کار کوی. که څوک خپل توان نه پېژنی،نو حتمأ به په خپل کار کې اشتباه پيدا کړی.