د اتلسمي پيړۍ په نيمايي کي چه د چين د چينګ امپراطوري دوره  د أبادۍ او سمسورتيا په مرحله کي داخل شوه ، د چين په ادبي ساحه کي د سره اطاق د خوب په نامه ناول  رامنځته شو چه د نامتو ليکوال څاو شيوي چين لخوا وليکل شو .

  نوموړې ناول  دچين د لرغوني داستانونو جاودانه او شايان اثر ګڼل کيږي .   څاو شيوي  چين ځکه دغه ستر اثر وليکه ، علت يي  د  خپل  ذاتي استعداد او پوهې نه علاوه  د هغه ژوند سره نژدي اړيکي درلودې چه د ډير ثروتمند ژوند نه د  خورا غريبې او فقيرې کندي ته ولويد . دده نيکه  د وخت د امپراطور  اعتقاد او اعتماد تر لاسه کړ ، نو دده د کوچنيتوب موده  په ثروتمنده کورني کي تيره شوه ، خو وروسته دده  په کورني کي ستر بدلون رامنځته شو او ټولې دارايي يي مصادره شوې او کور يي هم د هيواد د جنوب نه شمال ته انتقال شو. ځوان څاو شيوي چين د  خپل ژوند وروستي موده د بيجينګ په لويديځو اطرافو کي تيره کړه  او په ډير غريب او مشکل حالت کي يي د اتياوو فصلونو په شمول داستان وليکه ، خو متاسفانه داستان په پوره توګه نه و بشپړ شوي  چه  څاو شيوي چين  د ناروغۍ له امله   د تل دپاره له دنيا څخه لاړ.

       د سره اطاق خوب  بل نوم  د ډبرې قصه ده .  کله چه څاو شيوي چين خپل داستان يي  په پوره توګه تر سره نه کړ  ،  دستخط يي په ټولنه کي خپريده . دده د مړينې نه وروسته  يو ليکوال چه ګاو ير نوميده ، د څاو شيوې چين د نيت سره سم  نور څلويښت فصلونه وليکل چه په دي توګه د سره اطاق خوب پوره داستان بشپړ شو .

   د سره اطاق خوب د دايره المعارف په شان داستان دی چه په دي کتاب کي ليکل شوي کرکترونه  د وخت  ټولنې په  هر محفل  پوره اړه درلوده  ،مثلا د شاهې کورنۍ غړي ، حکومتي مامورين ، خدمتګارانې ، مزدوران ، راهبان، سوداګران ، بزګران او داسي نور . په  داستان کي په عالي طبقه کي ډول ډول عادتونه او مراسم ، د عوامو خلکو د ژوند او کار هره ساحه مثلا ډول ډول لاسي صنعت ، باغواني ، طب او فال بيني  ، ولسي هنر او نور .

 په دي نامتو داستان کي د جا ، شه ، وانګ او شيو په نامه څلور کورني او د دغو څلورو کورنيو نه د جا  کورنۍ ژوند په تيره بيا د زيات شمير ښځو او نجونو په مرکز ژوند ترسيم شوی څو چه د جا د کورنۍ د زوال کيدو له مرحلې څخه  د چين د اخري فيوډالي ټولنې د تباه کيدو پيشبيني څرګنده شي .