تاو يون مين د چين په لرغوني زمانه کي يو مشهور اديب و او نه يوازي ښه ښه شعرونه يي ليکل ، بلکي له دي امله يي هم ډير شهرت وموند چه ثروت او مقام يي تحقير کړ او د واکمنو مامورينو اطاعت يي  و نه کړ .

 تاو يون مين په عيسوي درې سوه پنځه شپيتم کال کي وزيږيده او د چين د لومړني کليوالي شاعر په نامه وبلل شو . هغه په داسي زمانه کي ژوند کاوه چه ټولنه يي نارامه او د خلکو ژوند يي ډير خراب و . د  څلور سوه پنځم کال د مني په فصل کي د خپلې کورنی د ژوند دپاره يي د مجبوريت لمخې د پن ځه په نامه د ګاونډي ولسوالۍ د مشر دنده په غاړه واخيستله . ددې کال په ژمي کي يو مغرور مامور د پن ځه ولسوالي څخه د ليدنې دپاره  راغي او کله چه د پن ځن ولسوالي ته ورسيد ، سمدلاسه يي امر وکړ چه ولسوال تاو يون مين خپل حضور ته راغواړي .

 ددې خبر د اخيستلو نه وروسته که څه هم تاو يون مين  په زړه کي  و نه غوښت چه دده سره د پيژندګلوۍ کتنه وکړي ، خو لاهم د مجبوريت لمخې ورغی . په دي وخت کي دده سکريتر ور ته وويل چه د نوموړي مامور سره د ملاقات په وخت کي بايد ښه کالي واغوندي او غوره رفتار دي وکړي ، که داسي نه وي ، هغه به عالي مقام ته ستاسو بدې خبرې يوسي .

 ددي خبرې داوريدو نه وروسته درستکار تاو يون مين ډيرپه قهر شو او په  په ټينګ عزم  يي وويل چه  ښه دي چه د لوږي مړ شم ، خو د پنځه دو په وزن  د وريجو د اخيستلو دپاره به ملا کږه نه کړم  .(  دو د اندازه ګيري واحد دی او يو دو تقريبأ د دوو ليترو سره برابر دي )   ورپسې هغه سمدلاسه استعفانامه وليکله او د پن ځه ولسوال

له دندې څخه چه يوازي اتيا ورځې يي په غاړه درلوده ، ووت او بيرته خپل کور ته لاړ او له دي نه وروسته هغه هيڅ  حکومتي دنده وا نه واخيستله .

 په خپل اجدادي کور کي تاو يون مين په کرکيله بوخت و او کليوالي ژوند يي تيراوه .په دي موده کي هغه ډير زيات ښکلي کليوالي شعرونه وليکل چه ځيني يي د بزګرانو د مشکل ژوند او ځيني يي د جسمي کارونو پوري اړه درلوده .

 خو کليوالي ژوند يي  ډير ارام و ، خو هم له مشکلاتو او ستونزو څخه ډک ښکاريده ځکه چه بي زحمته راحت نشته . مګر د طبيعي مصيبتونو په رامنځته کيدو سره د زياتو زحمتونو په اثر يي  هيڅ حاصل  نه تر لاسه کاوه . د تاو يون مين د ژوند وروستي موده د غريبۍ او ناروغۍ په حال کي تيره شوه په تيره بيا دده کور د سوزيدو له امله ويجاړ شو او د دري شپيتو کالو په عمر د غريبۍ او ناروغۍ په اثر د تل دپاره سترګې پټې کړې .

  د تاو يون مين تر ټولو لوي خدمت دا و چه  د خپلو وتلي استعدادونو په استعمالولو سره د کرنې او کليوالي ژوند په هکله يي زيات خوندور شعرونه وليکل ، پخوا د نورو شاعرانو په شعرونو کي د  توت ونې ، کنف ، چرګ او سپي  په باب کلمات نه ليدل کيدل . خو د تاو يون مين په شعرونو کي ډير ليدل کيږي او لوستونکو ته  ډيره مزه او خوند ورکوي  .

پرته د شعرونو نه تاو يون مين هم زيات ښکلي نثرونه وليکل  په تيره بيا د شفتالو ګلانو لرونکي کلي په نامه نثر يي ډير مشهور دی او په دي نثر کي هغه  يوه  ښکلي خيالي ټولنه ترسيمه کړيده چه هلته ګډوډي ، جګړه ،پاچا او وزيران ، ماليات او بيګار نه وي او خلک  ارام او شتمن ژوند وکړي شي  . اديب تاو يون مين د ښکلو کليماتو په استعمالولو سره راتلونکو نسلونو ته دا غوره اثر راپاتي کړ او تر اوسه پوري په چين کي هغه خيالي ټولنه د شفتالو ګلانو لرونکي کلي په نامه ياديږي .

  په حکومت کي يو مامور له لاسه ورکړ شو ، خو په چين کي يو لوي اديب رامنځته شو . د تاو يون مين هغه روحيه  چه د پنځو دو وريجو دپاره  به خپله ملا  کږه نه کړي ، د چين د ګڼ شمير درستکارو او وجدان لرونکو منورينو او پوهانو نښه او  مظهر دی .په بله ژبه  په ورځني ژوند کي که څوک نه غواړي چه د مادي ګټو د لاس ته راوړلو دپاره خپل ايمان او وفاداري له لاسه ورکړي ، هميشه دا ويل کيږي چه دغه سړي داسي درستکار شخصيت دی چه خپله ملا  د پنځو دو وريجو د لاسه ته راوړلو دپاره نه کږوي  .