په لری لرغونی زمانه کښی د هيواد  د شمالی برخی  په يوه شاړه مځکه کښی يو ډير جګ غر ولاړ و ٠ او په دی غرنی سيمه کښی سمسور څنګلونه ليدل کيدل او د ځنګونو په منځ کښی يو موټی غټ او طاقتور انسانان اوسيدل ٠ ددوی د مشر پر ٢ غوږونو باندی ٢ طلايی مارونه ځوړند ؤ او په لاسونو کښی يی هم ٢ طلايی مارونه نيول شوی ؤ ٠  څرنګه چه دغه مشر ( کوا فو ) نوميده ، نو دغو انسانانو ته د ( کوافو ) قبيله ويل کيده ٠ د ( کوافو ) دقبيلی خلک زړه سواندی ، مهربان ،   زحمتکښ او توريالی خلک ؤ او له نورو سره يی  کوم کشمکش نه کاوه ٠ دوی په  ارام او خوشحاله زړه نيکمرغه ژوند تيراوه ٠

په يو کال کښی هوا ډيره ګرمه وه ٠ پر مځکی باندی د لمر د تودی وړانګی د شيندلو له امله د ونو پاڼی  ژيړی او مړاوی شوی  او سيندونه وچ شول  ٠ د ( کوا فو ) د قبيلی خلکو دغه سخته ګرمی و نه زغمله ، نو يو د بل پسی مړه شول  ٠ مشر ( کوا فو ) ډير غمجن شو ٠ خپل سر يی لمر ته پورته کړ او خلکو ته يی وويل چه لمر ډير شرير دی ٠ زه به هرومرو دغه لمر ونيسم ٠ تر څو هغه  د انسانانو امر  قبول  کړی ٠ خلکو چه دده خبره واوريده ،  ور څخه يی وغوښتل چه ته  مه ځه ! ګوره ، لمر زمونږ څخه دومره لری دی ٠ که ته په دی کار لاس پوری کړی ،  هرومرو به  د ستړتيا له امله مړ شی ٠ ځينو يی وويل چه ګوره !  لمر دومره ګرم دی  او ته به د ګرمۍ له امله مړ شی ٠  خو سره له دی ( کوا فو)  بيا هم پر خپل عزم باندی ټينګار وکړ  او خپلو مصيبت خپلو خلکو ته يی وويل چه ستاسو  د خوشحالۍ او ارامی د ساتلو دپاره به زه حتماُ دغه کار ترسره کړم ٠

( کوا فو ) له خپلو خلکو سره خدايی پامانی وکړه او د لمر د راختلو خوا ته يی لوی لوی ګامونه واخستل  ٠ لمر به په اُسمان کښی په بيړه سره حرکت کاوه او ( کوافو ) به  پرمځکی باندی د غرونو د طی کولو او د سيندونو په پوری وتلو سره چټکی منډی وهلی ٠  ځمکه د( کوافو ) د قوی ګامونو په وهلو سره  متزلزله کيده ٠ ( کوا فو ) ستړی شو او پر مځکی کيښناست ٠ هغه  له خپلو بوټانو څخه خاوری وايستلی او دغه خاوری سمدستی په لويی غوندۍ  بدلې شوی ٠ ( کوافو ) د ډوډی پخولو دپاره  ٣ ډبری  راغونډی کړی او  ديګ يی ور باندی کيښود  ٠ نو دغه ٣ ډبری  په ٣ جګو غرونو بدلی  شوی   چه هر يو يی څو زره متره جګوالی درلود ٠

( کوا فو ) بيا د لمر پسی د باد په سرعت  منډی ووهلی او ورو ورو لمر ته  رانژدی کيده او کله چه  هغه د لمر د کوزيدو په ځای د لمر مخ ته ورسيد  د اور په شان يوه تک  سره  کره  دده تر سترګو کيده ٠  لمر خپلی قوی او سختی طلايی وړانګی دده پر وجود باندی وشيندلی ٠ ( کوا فو ) په هيجانی سره خپل ٢ مټان خلاص کړل ٠ څو چه لمر په غيږ کښی ونيسی ٠ خو د لمر د سختی ګرمی له امله ( کوافو ) قوی  تږی احساسيده ٠ نو هغه د ژيړ سيند غاړی ته لاړ ٠ او د سيند ټولی اوبه يی وڅښلی ٠ خو تږه  يی لری نه شوه٠ نو هغه بيا د( وی ) سيند ته لاړ او د( وی ) د سيند ټولی اوبه يی هم  وڅښلی ٠ خو د هغه تږی بيا هم کافی لری نه شوه ٠ نو ويی غوښتل چه  شمال ته لاړشی او د لوي جهيل ټولی اوبه وڅښی ٠ خو په نيمه لاره کښی ( کوافو ) د ستړتيا او تږی  له امله پر مځکی  پريووت او مړ شو ٠

هغه د مړينی نه مخکښی زيات تاسف احساس کړ او د خپلی  قبيلی خلک يی په ياد راغلل ٠ هغه  امسا هوا ته  وغورځوله ،د امسا د لويېدو په ځای سمدستی د شفتالو سمسور ځنګلونه رامنځ ته شول  او دغو ځنګلونو کال په کاله ښه وده وموندله او د سياحانو دپاره يی لوی سيوری برابری کړ ٠ ترڅو خلک د ونو تر سيوری لاندی خپلی ستړتياوی لری کړی  ٠

دغه کيسه چه نوم يی دی  ( کوافو ) لمر تعقيبوی ، د چين په لری لرغونی زمانه کښی د وچکالی د له منځه وړلو په هکله د انسانانو قوی ارزو څرګنده کړی  ده ٠ که څه هم  په پای کښی ( کوافو ) مړ  شو ، خو دده  توريالی او نه تسليميدونکی  روحيه هيڅکله نه مری او تل ژوندی ده  ٠ د چين په زياتو تاريخی کتابونو کښی دغه کيسه او مربوط روايات ليکل شوی دی  ٠ او د چين په ځينو سيمو کښی خلک د دغه ستر شخصيت د يادونی دپاره جګ غر د ( کوافو ) د غره په نامه  يادوی ٠